Starbucks’ın yeni genel müdürü yeşil önlüğü giymeyi ve ayda bir kez şirketin kafelerinde çalışanlarla birlikte çalışmayı planlıyor.
Bu hafta kahve devinin başına resmen geçen Laxman Narasimhan, Perşembe günü çalışanlara yazdığı bir mektupta, son altı ayda düzinelerce Starbucks mağazasında, üretim tesisinde ve destek merkezinde aldığı “sürükleyici deneyim” eğitiminin anlayışını şekillendirmesine yardımcı olduğunu söyledi.
The Washington Post’un yer verdiği habere göre CEO olarak Howard Schultz’un yerini almaya hazırlanırken çalışan ve müşteri deneyiminin Narasimhan, Starbucks’ı “yeniden kurma” misyonuyla yola çıkarken şirketin kafelerinde aylık yarım günlük vardiyalarla çalışmaya devam etmeyi planladığını söyledi.
Büyük şirketlerin CEO’larının sıradan çalışanlarla düzenli olarak yan yana çalışması alışılmadık bir durumdur. Harvard Business School’daki profesörler tarafından 2018’de yapılan bir araştırma, CEO’ların zamanlarının ortalama yüzde 6’sını ön saflardaki çalışanlarla, yüzde 72’sini toplantılarda geçirdiğini buldu.
Yazarlar, “CEO’lar, bir balon içinde faaliyet gösterme ve çalışanlarının karşı karşıya olduğu gerçek dünyayı asla görmeme konusunda gerçek bir riskle karşı karşıya” diye yazdı.
“Tabanla ve bilgili dış cephedeki seçmenlerle zaman geçirmek, aynı zamanda şirkette ve sektörde gerçekte neler olup bittiğine dair güvenilir bilgi edinmenin vazgeçilmez bir yoludur.”
Analitik şirketi GlobalData’nın genel müdürü Neil Saunders, tüm perakende CEO’larının “işlerinin kömür yüzünde” biraz zaman geçirmeyi düşünmeleri gerektiğini söyledi.
Saunders, “Şu anda bazıları yapıyor, çoğu yapmıyor” dedi.
“Müşterilerle etkileşimde bulunmak, ekip üyeleriyle konuşmak ve işlerin nasıl yürüdüğünü görmek karar vermeyi anlamaya yardımcı oluyor ve geliştiriyor. Temel olarak, politikanın fildişi bir kuleden yapılmamasını sağlamaya yardımcı olur.”
Starbucks’ta ilk sendika sözleşmesi için savaşın içinde
Narasimhan, çalışanların şirketin 9.000’den fazla şirkete ait mağazasının 288’inde sendikalaşmasıyla Starbucks iş gücünde huzursuzlukla karşı karşıya kalırken ön cephe vardiyalarını yapacak.
Çarşamba günü, 100 Starbucks kafesindeki çalışanlar bir iş bırakma eylemi düzenledi ve çok sayıda sendika baristası, ülke çapında başlangıç ücretinin saatte 20 doları da içeren taleplerini sunmak için Seattle’da toplandı.
Starbucks, The Washington Post’un Narasimhan’ın aylık mağaza içi vardiyaları sırasında ne kadar maaş alacağına ilişkin bir sorusuna yanıt vermeyi reddetti.
Şirket, Starbucks’ın sendikalaşma çabalarının ilk kez etkili olduğu Buffalo’da haksız işçi uygulamaları suçlamalarıyla mücadele ediyor.
Ulusal Çalışma İlişkileri Kurulu Yargıcı Michael A. Rosas, şirketi federal iş yasasını “korkunç ve yaygın” ihlal etmekle suçlayan bu ay yayınlanan 220 sayfalık bir emirde Starbucks’ın “çalışanların temel haklarına genel bir hiçe sayma” gösterdiğini yazdı.
Buffalo Starbucks’ta barista ve zincirin ilk sendikalaşmış mağazasında organizatör olan Michelle Eisen, “Gelecek CEO Laxman Narasimhan’ın işçilere yapabileceği en anlamlı jest, pazarlık masasına gelip bizimle iyi niyetle müzakere etmesidir” dedi. The Post’a yaptığı açıklamada. “İçecek yapmak için yöneticilere ihtiyacımız yok, yasal hakkımıza saygı göstermeleri ve bu şirkette gerçek bir söz sahibi olmaları için onlara ihtiyacımız var.”
Perşembe günkü mektubunda Narasimhan, şirketin “uzun vadeli işe alma ve elde tutma ve ortak maaşlarına ve mağaza operasyonlarına yatırım yapmaya devam etme” dahil olmak üzere çalışanların deneyimini iyileştirmek için çalışması gerektiğini söyledi.
Yüzlerce mağazada 7.500’den fazla çalışanı temsil eden Starbucks Workers United, grubun, Narasimhan’ın ön saflardaki çalışanlarla tutarlı bir şekilde zaman geçirme taahhüdünün “Starbucks’ın işçilerle ilişkisini değiştirmeye ve ileriye doğru yeni bir yol oluşturmaya istekli olduğunun sendikamızla bir işareti” olduğunu umduğunu söyledi. ”
South Carolina Üniversitesi’nde yönetim profesörü ve Yönetim Akademisi’nde akademisyen olan Anthony Nyberg’e göre, son yıllarda işçilerin liderlerinden görmek istediklerinde bir değişiklik oldu.
Nyberg, 1980’lerde ve 90’larda yöneticilerin mesafeli kalması ve liderliğe daha “despotik” bir yaklaşım benimsemesi tipikken, “şimdi liderlerimizin daha özgün ve yaklaşılabilir olmasını istediğimize dair oldukça iyi kanıtlar var” dedi.
Nyberg, Narasimhan’ın Starbucks işgücünün ön saflarında “kargaşa ve çekişme” olduğu bir zamanda çalışanlarla birlikte çalışmayı taahhüt etmesinin muhtemelen bir tesadüf olmadığını söyledi. Kuruluşlarda yeni olan liderler için, değişiklik yapmadan önce bir şirketin nasıl işlediğini dinlemeye ve anlamaya istekli olduğunu göstermenin özellikle önemli olduğunu söyledi.
Nyberg, “Bu, herkese gerçekten tüm zor işi yapan insanlarla ilişki kurmaya yeterince önem verdiğine dair oldukça güçlü bir sinyal gönderiyor” dedi.
