Yüzlerce WSJ okuyucusu, haftada dört gün çalışan şirketler hakkındaki WSJ hikayesine, normal çalışma programlarını bir gün azaltmanın onlar için nasıl işe yaradığına dair kendi deneyimleriyle yanıt verdi.
Jennifer Newman’ın büyük bir reklam ajansı olan önceki işvereni, salgın sırasında haftada dört günlük bir çalışma kabul etti.
Amaç, çalışanların günde dört kez sekiz saat çalışmasıydı, ancak çoğu insanın son teslim tarihlerini tamamlamak için daha uzun saatler harcamak zorunda kaldığını söyledi.
“Çalışanlara sağlanan tüm sözde faydalardan biraz şüpheliyim” dedi. “Beş yerine dört güne sıkıştırılmış aynı miktarda işti.”
Bayan Newman’ınki gibi mesleklerdeki bazı çalışanlar, iş yüklerini kısaltılmış bir programda yönetmeyi zor bulabilir ve tüketicilerle yüz yüze olan rollerdeki çalışanlar için bu neredeyse imkansız olabilir.
Arlington, Va’daki Federal Lock & Safe’in CEO’su Mike Groves, “Hizmet işiyle uğraşmak zor,” dedi.
Bay Groves, çalışanlarının daha fazla iş-yaşam dengesine sahip olmaları için başka bir çözüm buldu. Sahada müşteri çağrılarına cevap vermeyen ekipler için şirket yedi saatlik bir çalışma günü benimsedi. Çalışanlar sabah 6’da gelir ve 13:00 civarında ayrılır. Daha kısa gün, elde tutma oranlarının yanı sıra üretkenliği de iyileştirdi.
Bay Groves, “Onlara yetişkin gibi davranırsanız, insanlar yanıt verir,” dedi.
Yine de şirketin haftanın beş günü açık olması gerektiği konusunda kararlı. “Acil ‘şimdi onarın‘ müşteri sorunları, Cuma günlerini tatil yapmayı sevmiyor” dedi.
Chet Guardino’nun deneyimi bunu doğruluyor. Bay Guardino, Delray Beach, Fla merkezli bir faturalama hizmeti sağlayıcısı olan şirketi Lexon Medical Management’ta haftada dört buçuk günlük bir çalışma denemesi yaptı.
“Verimlilik genel olarak arttı” dedi ve çalışanlara Cuma öğleden sonraları izin verildiğinde kişi başına işlenen sigorta talebi sayısının arttığına dikkat çekti.
Harvard Business School’da bir danışman olan Brian McNaboe, genel etkinliğin daha kısa bir çalışma haftasıyla sürdürülebileceğini bulduğunu söyledi.
Seattle’da sanal olarak kişisel eğitim sağlayan bir girişim olan Volt Athletics’te baş teknoloji sorumlusu olarak önceki görevinde, yönetici ekip, çalışanların Cuma günleri çalışmayı veya çalışmamayı seçebilecekleri “Esnek Cumaları” başarıyla benimsedi.
Bay McNaboe, “Liderlik ekibi bunun geçici olmasını bekliyordu,” dedi. “Üretkenlik açısından o kadar başarılıydı ve inanılmaz derecede popülerdi ki, onu kalıcı hale getirmeye karar verdik. Önemli bir işe alma avantajı haline geldi ve öyle olmaya devam ediyor.”
Bazı sektörlerdeki işçiler için kısalan hafta, değerinden çok baş ağrısına neden oluyor.
Las Vegas merkezli bölgesel bir hükümet hidroloğu olan Sean Collier, son 15 yılda dört gün, 10 saatlik bir programla çalıştı. Daha kısa haftanın daha uzun günlere değmediğini keşfetti.
“Programım nedeniyle birçok akşam yemeğini ve çocuklarımın ders dışı etkinliklerini kaçırdım” dedi. “Artık benim için iki ucu keskin bir kılıç. O Cuma günü izinli olmayı seviyorum ama günde beş sekiz saat çalışırsam daha iyi bir iş-yaşam dengesine sahip olacağımı biliyorum.
Son iki yılda pek çok okuyucu The Wall Street Journal’a yazarak zamanın değeri ölçmenin kötü bir yolu olduğunu söyledi. Çıktının, önemli olan tek ölçü olması gerektiğini savunuyorlar. Birçok lider, saatlerin çıktıyı ölçmenin önemli bir parçası olduğunu düşünüyor.
Her ikisi de Tampa, Florida merkezli bir mühendislik ve tasarım firması olan Eriksson Technologies ve Eriksson Software’in başkanı ve CEO’su Roy Eriksson, işi saatler içinde ölçmekten kurtulmanın zor olduğunu söyledi. Maaş ve üretkenliğin birleştirilmesi gerektiğini ve çalışılan saatlerin bunun için mevcut temsil olduğunu söyledi.
“Çalışanların çalışma süresini keyfi olarak kesemezsiniz” dedi. “Çalışılan saatlerden maaş ve sosyal yardım paketini ödemek için gereken üretkenliğe çevirmeniz gerekiyor.”
